میتوانم کسی باشم که آسمانش پرستاره است ، رنگ عشق را ندیده ولی عاشق است. میتوانم شمعی باشم که عاشق هزار پروانه است ، سوختن پروانه را باور ندارد و مثل خورشیدگرم گرم است. میتوانم سرابی باشم برای دلها ،زخمی باشم برای دردها ، سنگی باشم برای شکستنها. میتوانم بشکنم دلها را، به بازیبگیرم قلبها را ، و بسوزانم نامه ها را. میتوانم دو رنگ باشم یک قلب رنگارنگ داشته باشم ، میتوانم در آغوشها بخوابم و آرام باشم. در مرامم نیست اینگونه باشم ، دلی سیاه و قلبی پر ازدحام داشته باشم . آسمانی بی ستاره دارم ، قلبی آواره دارم ، نه شمع هستم و نه خورشید ، من یک دل مهتابی دارم. من که دلم پر از درد است پس چگونه مرحمی برای دردهایم باشم؟ من که خود یک دلشکسته ام ، در غم عشق نشسته ام پس چگونه باید آرام باشم. نمیتوانم بنویسم قصه رفتنها ، غرق شدن در سراب دلها را . مینویسم که اسیر دلهای بی وفا بودم ، هنوز قصه تمام نشده ، من نیز قربانی یک عشق دروغین بودم.

نظرات شما عزیزان:

نوع مطلب : <-PostCategory->
نوشته شده در یک شنبه 17 دی 1398برچسب:,

توسط samsha | لينك ثابت |